Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Duo Reges: constructio interrete. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Ostendit pedes et pectus. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Videsne, ut haec concinant?

Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Bork: Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Bork: A mene tu?
Idemne, quod iucunde?: Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
Bork: Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc
ipsum reddere in officio ponitur.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem,
Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias.